Long Time No See

Het is ongeveer 2 en een half jaar geleden dat ik hier voor het laatst iets heb geschreven, en waarom krijgen jullie in eens weer uit het niets een berichtje van waarbenjij.nu? Omdat ik officieel klaar ben hier met hockey, en dit de eerste Vrijdag avond is in maanden die ik vrij heb en ik verveel me.

Vergeef me voor al mijn spelfouten, het is ook 2 en half jaar geleden dat ik zoveel Nederlands heb geschreven.

Ik ben inmiddels een senior, en met een maand of 7 ben ik straks afgestudeerd. Mijn eerste jaar in Amerika vloog voorbij, maar ook deze afgelopen 4 jaar zijn weer veel te hard gegaan.

Even een samenvatting voor de mensen die niet precies meer weten wat ik hier doe/heb gedaan.. ik vergeef het je, behalve van mijn ouders verwacht ik niemand mij op de voet te volgen haha. Dankzei een volle beurs heb ik de afgelopen 3 +jaar bij Drexel University in Philadelphia mogen hockeyen en studeren.

Na mijn eerste jaar aan de kant te hebben gezeten bij mijn hockey team van Drexel mocht ik mijn tweede jaar (sophomore year) dan eindelijk beginnen in het doel van Drexel. Mijn tweede schooljaar en eerste hockey jaar hebben we meteen school geschiednis geschreven om het kampioenschap van onze hockey competitie te winnen, en vervolgens naar het landelijke toernooi te gaan waar alleen de beste 16 teams van Amerika worden uitgenodigt te spelen. Natuurlijk komt aan alles een einde, en lagen we er na de eerste ronde al uit (we verloren van Princeton University, die uiteindelijk nationaal kampioen werd).

Natuurlijk is er in dat jaar veel meer gebeurd dan alleen een kampioenschap. We hebben dat jaar ook te maken gehad met “superstorm Sandy”… eindelijk zijn daar nu echt de laatste beetjes van opgeruimd. Mijn tweede jaar woonde ik op een kamer met een “random”, iemand die ik van te voren niet kende. Helaas was dit meisje altijd op de kamer, hadden we niets gemeen en had een totaal ander schema dan ik. Ik moest vroeg op voor hockey, en dus vroeg naar bed. Zij hield van uitslapen en vooral tot laat wakker zijn. Dit zou in iedere andere normale studenten kamer in Nederland geen barst uitmaken, maar hier wel aangezien we een kamer deelde.

Mijn derde jaar had ik ervoor gekozen om samen met 3 teamgenoten in een appartement te gaan wonen op campus. Ik deel nog steeds een kamer, maar nu (want we wonen hier nog steeds) met een team genoot die ook een goede vriendin is. We hebben 2 slaapkamer (4 bedden), 2 badkamers (super relaxed), een keuken en een grote woonkamer… Ik heb dus eindelijk niets meer te klagen haha.

Zomer 2013 was het begin van mijn 2e hockey seizoen en 3e school jaar hier op Drexel. Voor dat dit seizoen begon wist ik al dat ik aan het einde van het seizoen aan mijn heup moest worden geopereerd (niet ernstig, maar moest wel wat aan gebeuren om te verkomen dat mijn heup slijt). Ik kon het seizoen gewoon spelen, maar moest hier en daar wat rustig aan doen. Helaas geen seizoen om voor altijd te herinneren, maar we hebben toch goede dingen gedaan en het naar ons zin gehad.

Meteen na het seizoen, in begin December, ben ik onder het mes gegaan voor mijn heup en heb ik de rest van het school jaar bij de fysio gelopen en gerevalideerd. Mijn vader was gelukkig naar Amerika gekomen om mij rond de operatie een paar dagen te helpen.

Drexel staat bekend in Amerika om hun “CO-OP” programma, wat inhoud dat iedere student hier minimal 1 half jaar stage loopt, en maximaal 3 halve jaren stage loopt met tussendoor school. Mijn ene half jaar stage was tijdens mijn Junior year (3e school jaar) en begon in begin April en zou tot eind September door moeten lopen… ik zeg zou, want het liep niet helemaal als gepland. Ik liep stage bij een Mixed Martial Arts Gym in Noord Philadelphia, samen met 2 jongens waarvan ik 1 al kende; Steven, en de andere better leerde kennen op stage; James. Met z’n drieën was het prima gezellig, maar met onze baas en de grote, stinkende kerels die daar rond liepen was het wat minder. Ook vond onze baas deze stage prima geschikt om ons al het schoonmaak werk te laten doen en alle klusjes in en rond de gym te laten opknappen… hij snapte het principe van stage niet helemaal en snapte niet dat wij ook wel wat wouden leren wat te maken heeft met Sport Management (wat trouwens nog steeds mijn major is hier). Steven, James en ik hebben vaak genoeg met onze baas rond de tafel gezeten en geprobeerd er toch het beste van deze 6 maanden te maken. Helaas was onze baas een beetje hardleers en besloten we toch met onze 20 urige en niet betaalde stage te stoppen in begin Juli. Vervolgens moesten we individueel online opdrachten maken voor ons stage programma via school, om toch onze stage credits te krijgen.

De rest van de zomer heb ik dus veel vrije tijd gehad (maar had 1 les per week en kon dus niet naar Nederland komen) en heb hard gesport om weer klaar te stomen voor mijn laatste seizoen, wat dus sinds afgelopen Zondag officieel over is.. persoonlijk heb ik wel een prima laatste seizoen gedraaid maar helaas heeft mijn team moeite gehad met scoren in de afgelopen 2 jaar, en dat is wat uiteindelijk ons de kop heeft gekost en zijn we dus zonder echte team prestaties klaar met dit jaar.

Ik kan toch erg blij en trots terug kijken op mijn en mijn teams prestaties in de afgelopen 3/4 jaar! De rest van dit jaar hoef ik nog maar minimal te trainen met het team, en de enige reden dat alle seniors nog mee trainen met de rest van het team is dat we eind Maart met het team naar Nederland komen! We spelen daar 3 wedstrijden (weet nog niet precies tegen wie) en zullen daar natuurlijk ook de toeristische dingen bezoeken. We zullen in Rotterdam verblijven en vanuit daar tripjes maken naar de hockey clubs, en steden die we bezoeken. Ik kijk er erg naar uit om mijn team mee naar Nederland te nemen. Een mooie afsluiting van 4 hele mooie jaren.

Nu zal iedereen zich afvragen… en wat nu?

Ik zal (hoogst waarschijnlijk) terug keren naar Nederland ergens aankomende zomer, en moet dan mijn draad weer zien op te pakken. Ik denk ergens te willen gaan hockeyen, waarschijnlijk werk proberen te vinden, en me proberen te certificeren voor personal trainer. Dit kan natuurlijk nog alle kanten op gaan en hou dus alle opties open voor ideeën en plannen. Mochten jullie nog ideetjes hebben dan hoor ik het ook graag haha.

Ik hoop dat ik jullie niet heb verveeld, maar denk dat ik het redelijk kort heb gehouden aangezien ik 2 en half jaar aan verhalen heb, en alleen maar 2 en halve pagina heb geschreven ;)

Liefs Jantien

P.S. In December ben ik weer eens in Nederland voor 3 weken!

P.P.S. op school gaat het allemaal verder prima hoor